معرفی سیستم های جی پی اس GPS + کشورهای دارای سیستم موقعیت یابی مستقل : امروزه تقریبا به لطف تلفن های هوشمند همه افراد کما بیش با جی پی اس آشنا می باشند اما این ابزار ساده ای که امروز به سادگی برای همه در دسترس میباشد داستان و تاریخچه ای طولانی دارد تا اینکه امروز در دسترس عموم قرار گرفته است در این مقاله به معرفی کشورهایی که دارای سیستم موقعیت یابی مستقل دارند خواهیم پرداخت ابتدا تعرفی داشته باشیم از جی پی اس , سامانهٔ موقعیت‌یابی جهانی یا جی‌پی‌اس Global Positioning System با نماد اختصاری GPS منظومه‌ای از ۲۴ ماهواره است که زمین را دور می‌زند و در هر مدار ۴ ماهواره قرار دارد. راکت‌های کوچکی نیز ماهواره‌ها را در مسیر صحیح نگاه می‌دارد. به این ماهواره‌ها نوستار (NAVSTARR) نیز گفته میشود.پروژه جی‌پی‌اس در سال ۱۹۷۳ و توسط ایالات متحده، برای غلبه بر محدودیتهای سیستم‌های موقعیت یابی پیشین، شروع شد. وزارت دفاع آمریکا سیستمی را توسعه داد که به شکل پیش فرض ۲۴ ماهواره را به کار می‌برد. طراحی و توسعه و پشتیبانی این سیستم بر عهده وزارت دفاع ایالات متحده است.جی‌پی‌اس در تمام شرایط به‌صورت ۲۴ ساعت در شبانه‌روز و در تمام دنیا قابل استفاده‌است، و هیچ‌گونه بهایی بابت این خدمات اخذ نمی‌شود. ماهواره‌های جی‌پی‌اس، هر روز دو بار در یک مدار دقیق دور زمین می‌گردند و سیگنالهای حاوی اطلاعات را به زمین می‌فرستند.بطور کلی سیستم جی پی اس به سه بخش کلی تقسیم میشود .
بخش فضایی (Space Segment): از ماهواره تشکیل شده است که در مدار میانی زمین (Medium Earth Orbit) قرار گرفته‌اند و همچنین شامل تاسیساتی هم میشود که برای آماده‌سازی و پرتاب آنها به کار می‌روند.
بخش کنترل (Control Segment): از یک ایستگاه اصلی کنترل زمینی MCU) Master Control Station)، یک ایستگاه اصلی کنترل زمینی دیگر به عنوان پشتیبان، یک میزبان آنتنهای اختصاصی و اشتراکی برای سیستم و ایستگاه‌های پایش تشکیل شده است.
بخش کاربری (User Segment): از صدها میلیون کاربر مدنی، عمومی یا علمی تشکیل شده است که از امکانات موقعیت یابی استاندارد استفاده می‌کنند.د